Diagnostyka anginy bakteryjnej.
W dzisiejszej praktyce ogólnej rzadko obserwuje się dusznicę bolesną Ludwiga. Angina Ludwiga, angina bakteryjna jest potencjalnie śmiertelna i wymaga natychmiastowej interwencji; dlatego niezwykle ważne jest, aby łatwo zidentyfikować tę rzadką chorobę w ostrym stanie. Dławica piersiowa Ludwiga to szybko postępujące obustronne zapalenie tkanki łącznej przestrzeni podżuchwowej związane z uniesieniem i przemieszczeniem języka do tyłu, zwykle występujące u dorosłych ze współistniejącymi zakażeniami zębów. Jego nazwa pochodzi od nazwiska stuttgarckiego lekarza Karla Friedricha Wilhelma von Ludwiga, który po raz pierwszy opisał ten stan w 1836 roku. Jego opis opierał się na obserwacji 5 pacjentów z „zgorzelniczym stwardnieniem tkanek łącznych szyi, które rozwinęło się do tkanek pokrywających małe mięśnie między krtanią a dnem jamy ustnej”. Angina Ludwiga jest znana pod wieloma alternatywnymi nazwami, w tym cynanche, carbuculus gangraenosus, angina maligna, morbus strangularis i garotillo. Chociaż tradycyjnie kojarzony z bólem pochodzenia sercowego, termin „dławica piersiowa” pochodzi od łacińskiego słowa dusić (angere) i greckiego słowa oznaczającego udusić (ankhone). W przypadku dławicy Ludwiga odnosi się do uczucia duszenia się i zadławienia wtórnego do językowej niedrożności dróg oddechowych, co jest najpoważniejszym potencjalnym powikłaniem tego schorzenia.
Osoby dotknięte chorobą mają zwykle od 20 do 60 lat, z przewagą mężczyzn.2 Ten stan jest rzadki u dzieci, ale czasami występuje bez wyraźnej przyczyny. Przed opracowaniem penicyliny przez Alexandra Fleminga i jej masową produkcją w latach 50. śmiertelność związana z dławicą Ludwiga przekraczała 50%.3 W wyniku obecnych terapii antybiotykowych i technik chirurgicznych obecne szacunki śmiertelności wahają się w granicach 8%.
Zdrowie. Objawy i symptomy.
Objawy dławicy Ludwiga różnią się w zależności od pacjenta i stopnia zakażenia. Wiele ogólnych objawów, takich jak gorączka, osłabienie i zmęczenie, pojawia się w wyniku odpowiedzi immunologicznej związanej z infekcją bakteryjną. Odpowiedź zapalna prowadzi do obrzęku szyi i tkanek przestrzeni podżuchwowej, podszczękowej i podjęzykowej. Znaczny obrzęk może powodować szczękościsk i niemożność połykania śliny. Ból, zwłaszcza związany z ruchem języka, jest powszechny w dławicy Ludwiga. Objawy wskazujące na postępującą chorobę ze znaczną niedrożnością dróg oddechowych obejmują niewydolność oddechową z dusznością, przyspieszeniem oddechu lub stridorem. Z powodu długotrwałego niedotlenienia może wystąpić splątanie lub inne zmiany psychiczne. Obserwuje się również otalgię, dysfagię, dysfonię i dyzartrię. Podobnie jak w przypadku każdej infekcji bakteryjnej, może wystąpić posocznica. Bez natychmiastowego leczenia infekcja podżuchwowa może również szybko rozprzestrzenić się do przestrzeni śródpiersia lub gardła i szczęki lub do kości, powodując zapalenie kości i szpiku. Badanie głowy i szyi wykaże obrzęk podżuchwowy charakteryzujący się zrogowaciałą i napiętą. Szyja pod brodą i dno jamy ustnej będą obrzęknięte i rumieniowe. Język zostanie powiększony z powodu obrzęku tkanki miękkiej pod spodem. Fizyczne objawy związane z postępującą chorobą i niedrożnością dróg oddechowych obejmują słyszalny stridor, dysfonię, ciężkie odwodnienie i powiększenie szyjnych węzłów chłonnych.
Angina bakteryjna – diagnostyka.
Rozpoznanie aginy bakteryjnej ustala się na podstawie obrazu klinicznego. Tomografia komputerowa lub skany rezonansu magnetycznego są pomocne w określeniu zasięgu i lokalizacji infekcji. W 1939 roku Grodinsky opracował kryteria rozpoznania dławicy Ludwiga.1 W przestrzeni podżuchwowej musi występować zapalenie tkanki łącznej, a nie ropień, który nigdy nie obejmuje tylko jednej przestrzeni i zwykle jest obustronny; wytwarza gangrenę z surowiczokrwistym, gnijącym naciekiem, ale bardzo mało szczerej ropy; obejmuje tkankę łączną, powięź i mięśnie, ale nie struktury gruczołowe; i rozprzestrzenia się przez ciągłość, a nie przez układ limfatyczny.